«Абразы і кнігі Ветка забяспечвала ўвесь стараверскі свет ...» - паўтараем мы зноў словы акадэміка Нікольскага. Аб моцы Веткаўскай традыцыі, пра духоўныя і мастацкіх пошуках сведчыць Веткаўская ікона - яе паўнакроўнае каларыт, насычаныя падрабязнасцямі іканаграфіі, яе цікавасць да зямнога праявы духоўнага свету. На Ветцы паверхню фону пакрываецца залатым ліставым золатам, сімвалізуючым чароўнае святло. Гэта старажытная візантыйская традыцыя. Каб намаляваць «рэалістычныя» залатыя блікі на вопратцы, ліставае золата расціраў з неабходнымі складамі ў ракавіне, вялікім пальцам рукі. Таму пальцы станавіліся залатымі, а лепшыя майстры атрымлівалі імя: «майстар залатыя рукі».

Большасць гэтых ікон адбываюцца з дамоў старавераў. Часцей за ўсё іх замаўлялі ў іканапісцаў. Сямейныя дынастыі майстроў, магчымасць асабістага замовы, духоўная і душэўная блізкасць мастака і яго заказчыкаў, якія жылі ў адным паселішчы - стварылі унікальную традыцыю іканапісу Веткі, калі на працягу амаль трох стагоддзяў яна існавала ў фальклорнай сітуацыі. Як характэрна, што адно з уласцівасцяў веткаўскіх ікон - несці радасць і жизнеутверждение сваім цёплым каларытам, дзе пераважаюць адценні чырвонага, ярка палае золата, прама з парога ўваходзіць прыродная зеляніна, круцяцца аблокі. У нашых продкаў было паняцце "красавацца". Адно з самых старажытных значэнняў слова "прыгажосць" - праўда!

Іконы вялікага памеру - з стараверскіх цэркваў. Іх больш няма. Але колькі пакаленняў прайшлі перад гэтымі вобразамі!