Выстава з'яўляецца працягам аўтарскага праекта музея "Голоса ушедших деревень". Вёсак, якіх больш няма на карце свету пасля трагедыі на Чарнобыльскай АЭС. Але, нягледзячы на гэта, памяць пра гэтыя месцы жыве ў запісах, фотаздымках, экспанатах, сабраных падчас экспедыцыйных паездак супрацоўнікаў музея.
Адным з такіх месцаў з'яўляецца Свяцк. Спачатку гэта была стараабрадніцкая слабада, размешчаная на баку Расіі, ля мяжы з Беларуссю. Усяго ў васьмі сотнях метраў - беларускія пералескі. Мяжа дзяржавы праходзіць і цяпер па невялікай рэчцы Ачэсе, якая цячэ на заходняй ускраіне некалі вялікага паселішча.
Апошнія жыхары пакінулі свае родныя мясціны не па сваёй волі ўвосень 2002 года. Некалі знакаміты сваімі садамі і "спраўляўшы" дзевяць кірмашоў на год, цяпер і сам Свяцк з'ехаў са свайго апошняга кірмашу.
На працягу ўсёй гісторыі Свяцк быў непарыўна звязаны з першым у гісторыі стараабрадніцтва Пакроўскім храмам, заснаваным і асвечаным на Ветцы. Паводле інфармацыі, атрыманай многімі даследчыкамі, царква гэтая, ссечаная з дубовых бярвёнаў, была разабрана і перавезена часткова плытамі па рацэ Сож, а часткова - на конях у Старадубскую слабаду Свяцкую. З тых часоў слабада Свяцкая стала родным стварэннем Веткі, атрымлівала адтуль святароў, падпарадкоўваючыся ва ўсім Веткаўскім статутам.
На выставе ўпершыню пасля рэстаўрацыі выстаўляецца ўнікальная калекцыя іканапісу, чаканкі, кніжнага мастацтва, драўлянага дойлідства стараабрадніцкіх майстроў пасада Свяцк XVIIІ - пачатку ХХ стст.
Адкрыццё выставы адбудзецца ў філіяле Веткаўскага музея ў Гомелі: г. Гомель, пл. Леніна, 4 (тэрыторыя Гомельскага палацава-паркавага ансамбля).
Час: 1 лістапада (пятніца) 2013 года, 16:00
